पुस्तकाचे नाव: अमृतवेल
लेखक: वि.स.खांडेकर
प्रकाशन: मेहता पब्लिशिंग हाऊस
प्रेम हे विद्युत जोडणी सारखं वाटतं कधी-कधी. म्हणजे बघा ना... व्यवस्थित जोडणी झाली तर प्रकाश.. अंधारास जाळणारा लख्ख असा प्रकाश.. पण तीच जोडणी चुकली तर..शाॅर्ट सर्किट..आग.. कधी न भरुन येणारं नुकसान सुद्धा. प्रेमाचं पन असच असतं ना. जोडणी योग्य झाली पाहिजे. नाही तर जीवन अंधकारमय व्हायला वेळ लागत नाही.
अमृतवेल वाचताना या गोष्टीची जाणीव पदोपदी होते.जर प्रेम निस्वार्थ भावनेने असेल तर ते बहरते पन त्याच प्रेमात स्वार्थ, अपेक्षा इ. आल्या कि प्रेम कंडिशनल होऊन जातं. मग छोटासा अपेक्षाभंग नात्यांची वाट लावुन टाकतो.
अमृतवेल हि अशीच एक गोष्ट आहे. यात प्रेम आहे,विरह आहे, अपेक्षा आहे आणि अपेक्षाभंग सुद्धा. यात एक आईचं मन आहे आणि तीच आई आहे जी नवऱ्याच्या दृष्टिने कुलटा आहे. नंदा नावाच्या मुली पासुन सुरू होऊन हि कथा एका वेगळ्याच वळणावर येऊन थांबते. नंदा, जीचा होनारा नवरा अपघातात मृत्यूमुखी पडतो. ती नंदा सैरभैर होते. मन रमवण्यासाठी म्हणुन ती तिच्या मैत्रिणीकडे (वसु) कडे जाते. वसु एक गरिब घरची व सुंदर असते. तीचे गायन पण अतिशय सुरेख असते. तीच्या रुपाला व गळ्याला मोहित होऊन एक जहागिरदार (देवदत्त) तीला मागणी घालतो. हि पण त्याच्या संपत्तीला भाळून होकार देते. वरकरणी सर्व काही सुरळीत वाटत असताना त्यांच्या नात्यात मात्र कमालीचा दुरावा जानवतो. वसुंधरा व तीची मुलगी मधुरा यांना देवदत्त राक्षसी वाटतो. तर देवदत्त स्वत:च्या वडिलांच्या मृत्यूसाठी आई ला जबाबदार धरतो व त्याचा स्वभाव विचित्र होतो. देवदत्त प्रचंड संपत्ती असुनही त्याचा उपभोग घेऊ शकत नाही. तो त्याच्या मनात एकाकी आहे.
पन त्या सर्वांना त्यांच्या दृष्टिकोनातून पाहिले तर ते त्यांच्या ठिकाणी बरोबर वाटतात.
पुढे वसुंधरा चं काय होतं, वसुंधरा चे व देवदत्त चे नातं सुधारतं का, नंदा या परिस्थितीत कशी वागते, देवदत्त ची आई स्वत:ला कसं स्पष्ट करते या सगळ्या गोष्टी आपल्याला पुस्तकात बांधुन ठेवतात. पुस्तकातील शब्दसामर्थ्य असं कि काही क्षण का असेना आपण स्वत:ला विसरून जातो.
आपण जे असतो ते व आपण जे जगाला दाखवतो ते या दोन्ही मध्ये खुप अंतर असु शकते. मनाच्या दोन बाजू इथं पानोपानी जानवतात.
वि.स.खांडेकरांचे शब्दसामर्थ्य व प्रेम-विरहाची कथा यासाठी या पुस्तकात एक नजर टाकायला काही हरकत नाही असं मला वाटतं.
पुस्तक वाचल्यानंतर तुम्हास हे कसे वाटले ते नक्की कळवा.
सदैव तुमचा,
गुरू बारगजे
@www.Gurusreads.blogspot.com